عمربن خطاب بدعت پایه گذاری قیاس در فقه
حافظان حدیث و تاریخ نگاران اسلامی نامه ای درباره دستور العمل حکومتی و قضائی از عمر به ابوموسی اشعری نقل کرده اند که بیان گر پیش قدمی عمر بن خطاب در مطرح نمودن قیاس است. و اینکه او قیاس را به عنوان یک قاعده فقهی و یک قانون اسلامی در جهت استنباط احکام شرعی پایه گذاری کرد.
این نامه هنگامی نوشته شد که نامبرده از طرف عمر والی حکومت عراق بود و مشتمل بر این فراز است:الفهم الفهم فیما تلجلج فی صدرک مما لیس فی کتاب الله و لا سنه. ثم اعرف الاشباه و الامثال و قس الامور عند ذلک.

ترجمه: هر آنچه به خاطرت خطور می کند و خبری از آن در کتاب و سنت نیست پیرامون آن فهمت را به کار انداز. آنگاه شبیه ها و همانندهای آن را شناسائی کن و آنها را به یکدیگر قیاس نما. یعنی حکم آنچه را که مورد نص کتاب و سنت است بر آنچه در کتاب و سنت مطرح نشده جاری کن...
-------------------------------------------------------------------------------------------------
(البیان و التبیین-جاحظ2/24 --صحیح مسلم 1/24-25 -- سنن بیهقی 10/150 -- شرح نهج البلاغه- ابن ابی الحدید 12/90-91 -- عقدالفرید-ابن عبد ربه 1/86-88 -- تاریخ دمشق-ابن عساکر (به نقل از کنز العمال)

حقیقت اسلام یعنی تشیع

عشق به امام حسین عشق به خداست که جامع همه کمالات است و گریه برای آن امام گریه برای خداست.  

تقدیم به عاشقان سیدالشهدا

کل یوم عاشورا....کل ارض کربلا

به سینه هرکه تمنای کربلا دارد!!

همیشه در دل خود روضه ای به پادارد!!

کسی که عشق تو دارد دگرچه کم دارد!!

بدون عشق تو عالم کجا بها دارد!!

امشـب شهـادت نـامه ی عشاق، امضا می شود

فردا ز خون عاشقان، ایــن دشـت دریا می شود

امشب کنار یـکـدگـــر،بنشــستــه آل مـصـطـفـی

فردا پریشان جمع شان، چون قلب زهرا می شود

امشــب بــود برپــا اگــر، ایـن خـیمه ی ثـاراللهی

فردا به دست دشمنــان، برکنده از جــا می شود

امــشب صــدای خــواندن قـرآن به گوش آید ولی

فردا صدای الامــان، زین دشــت بــر پــا می شود

امشب کنار مادرش، لب تشنه اصغر خفته است

فــردا خـدایــا بستــرش، آغــوش صحـرا می شود

امشب که جمع کودکان، در خـواب نــاز آسوده اند

فردا به زیر خـــــارها، گـمگــشتـه پیــدا می شود

امــشب رقیــه حلــقه ء زریــن اگـر دارد به گوش

فردا دریغ ایــن گوشــوار از گــوش او وا می شود

امشب بـه خـیـل تشنگان، عباس باشد پاسبان

فردا کنــار علقمــه، بــی دسـت سقّـا می شود

امشب که قاسم، زینت گلـــزار آل مصطــفـاست

فردا ز مرکب، سرنگون، ایــن سـرو رعنا می شود

امشب گـــرفته در میــــان، اصحـــاب، ثـــارالله را

فـردا عــزیــز فاطمـه، بی یــار و تنــها می شود

امشب به دست شاه دشت،باشد سلیمانی نگین

فردا به دست ساربان، این حلقه یغما می شود

امــشــب سـر  سِــرّ خــدا بــر دامـــن زینـب بود

فــردا انیس خولی و دیــر نصــــاری مــی شود

ترسم زمین وآسمان، زیر و زبر گردد “حسان”

فردا اســــارت نامه ی زینب چو اجرا می شود

احادیثی از امام رضا علیه السلام

1) لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یَأْمَنْ جَارُهُ بَوَائِقَه‏.

از ما نیست کسی که همسایه اش از شر و بلاهای او درامان نباشد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 31، ح3
********************************************
2) الْإِمَامُ الْأَمِینُ الرَّفِیقُ وَ الْوَالِدُ الرَّقِیقُ وَ الْأَخُ الشَّفِیقُ وَ مَفْزَعُ الْعِبَادِ فِی الدَّاهِیَة.

امام، امینی  همراه، پدری مهربان،  برادر تنی، و در مصائب پناه بندگان است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 20، ح1
********************************************
3) الْإِیمَانُ عَقْدٌ بِالْقَلْبِ وَ لَفْظٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْجَوَارِحِ لَا یَکُونُ الْإِیمَانُ إِلَّا هَکَذَا.

ایمان عبارتست از اعتقاد قلبی، اقرار زبانی و عمل با جواررح و ایمان غیر از این نخواهد بود.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 22، ح3

********************************************
4) إِنَّ الصَّمْتَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْحِکْمَةِ إِنَّ الصَّمْتَ یَکْسِبُ الْمَحَبَّةَ إِنَّهُ دَلِیلٌ عَلَى کُلِّ خَیْر.

سکوت دری از درهای حکمت است، سکوت جلب محبت می کند و راهنمای هر خیری است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 26، ح14
********************************************
5) صَدِیقُ کُلِّ امْرِئٍ عَقْلُهُ وَ عَدُوُّهُ جَهْلُه‏.

دوست انسان عقل او و دشمنش جهل است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 26، ح15
********************************************
6) الْحَیَاءُ مِنَ الْإِیمَان‏.

حیاء از ایمان سرچشمه می گیرد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 26، ح23
********************************************
7) لَا یَجْتَمِعُ الْمَالُ إِلَّا بِخِصَالٍ خَمْسٍ بِبُخْلٍ شَدِیدٍ.

مال و ثروت انباشته نمی شود مگر به پنج جهت: بخل شدید، آرزوی طولانی، حرص زیاد و غالب، قطع رحم و ترجیح دنیا بر آخرت.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح13
********************************************
8) مَنْ تَذَکَّرَ مُصَابَنَا فَبَکَى وَ أَبْکَى لَمْ تَبْکِ عَیْنُهُ یَوْمَ تَبْکِی الْعُیُون‏.

هر کس مصائب ما را بیاد آورد و بگرید و دیگران را بگریاند چشمش در روزی که تمام چشم ها گریان است گریان نخواهد بود.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح47
********************************************
9) مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَى مَا یُکَفِّرُ بِهِ ذُنُوبَهُ فَلْیُکْثِرْ مِنَ الصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فَإِنَّهَا تَهْدِمُ الذُّنُوبَ هَدْماً.

هر کس چیزی نمی یابد که کفاره گناهانش قرار دهد در عوض بر محمد و آله او بسیار صلوات فرستد زیرا صلواتگناهان را کاملاً از بین می برد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح47
********************************************
10) یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَکُونَ مَعَنَا فِی الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَیْکَ بِوَلَایَتِنَا.

ای پسر شبیب اگر دوستداری با مادر درجات عالی بهشت همراه باشی در اندوه ما اندوهگین و در خوشحالی ما خوشحال باش و بر تو باد به ولایت ما.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح54
********************************************
11) یَا ابْنَ أَبِی مَحْمُودٍ إِذَا أَخَذَ النَّاسُ یَمِیناً وَ شِمَالًا فَالْزَمْ طَرِیقَتَنَا فَإِنَّهُ مَنْ لَزِمَنَا لَزِمْنَاهُ وَ مَنْ فَارَقَنَا فَارَقْنَاه‏.

ای پسر ابی محمود وقتی مردم به چپ و راست می روند تو ملازم طریقه ما باش زیرا هرکس با ما همراه شود ما با او همراه هستیم و هر کس از ما  جدا شد ما نیز از او جدا خواهیم شد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح58
********************************************
12) رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً أَحْیَا أَمْرَنَا... یَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ یُعَلِّمُهَا النَّاس‏.

خدا رحمت کند کسی را که امر ما را زنده بدارد، علوم ما را فراگیرد و به مردم بیاموزد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح64
********************************************
13) السَّخِیُّ یَأْکُلُ مِنْ طَعَامِ النَّاسِ لِیَأْکُلُوا مِنْ طَعَامِه‏.

سخاوتمند از طعام دیگران استفاده می کند تا آنان نیز از سفره او استفاده کنند.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 30، ح26
********************************************
14) الْبَخِیلُ بَعِیدٌ مِنَ الْجَنَّةِ بَعِیدٌ مِنَ النَّاسِ قَرِیبٌ مِنَ النَّار.

بخیل از بهشت دور است و از مردم نیز دور است و به آتش نزدیک است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 30، ح27
********************************************
15) اسْتِعْمَالُ الْعَدْلِ وَ الْإِحْسَانِ مُؤْذِنٌ بِدَوَامِ النِّعْمَة.

به عدل و احسان رفتار نمودن خود اعلام به دوام نعمت است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 30، ح52
********************************************
16) الْمُؤْمِنُ الَّذِی إِذَا أَحْسَنَ اسْتَبْشَرَ وَ إِذَا أَسَاءَ اسْتَغْفَر.

مومن به خدا کسی است که چون نیکی کند از خود مسرور باشد و چون بدی از او سرزند استغفار کند.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 31، ح3
********************************************
17) لِلْإِمَامِ عَلَامَات‏...  وَ یَکُونُ أَوْلَى بِالنَّاسِ مِنْهُمْ بِأَنْفُسِهِمْ وَ أَشْفَقَ عَلَیْهِمْ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أُمَّهَاتِهِم‏.

برای امام علاماتی است یکی ار آنها این است که ولایت او بر مردم از خودشان بیشتر است و نسبت به مردم از پدر و مادرشان دلسوز تر است.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 19، ح1
********************************************
18) أَرْبَعَةٌ أَنَا لَهُمْ شَفِیعٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ الْمُکْرِمُ لِذُرِّیَّتِی مِنْ بَعْدِی وَ الْقَاضِی لَهُمْ حَوَائِجَهُمْ وَ السَّاعِی لَهُمْ فِی أُمُورِهِمْ عِنْدَ اضْطِرَارِهِمْ إِلَیْهِ وَ الْمُحِبُّ لَهُمْ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِه‏.

چهار طائفه را من در قیامت شفاعت خواهم کرد: کسیکه ذریه ام را محترم بدارد و کسیکه حوائج آنرا برآورد و آنکه در هنگام اضطرارشان به هر وجه یاریشان کند و آنکه به دل و زبان هر دو آنها را دوست بدارد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 31، ح4
********************************************
19) لَا یَنْبَغِی لِلرَّجُلِ أَنْ یَدَعَ الطِّیبَ فِی کُلِّ یَوْمٍ فَإِنْ لَمْ یَقْدِرْ فَیَوْمٌ وَ یَوْمٌ لَا فَإِنْ‏ لَمْ یَقْدِرْ فَفِی کُلِّ جُمُعَةٍ وَ لَا یَدَعْ ذَلِک‏.

سزاوار نیست انسان هیچ روزی عطر و بوی خوش را ترک کند اگر هر روز برایش ممکن نیست لااقل یک روز در میان عطر بزند و اگر این مقدار هم نمی تواند در هر جمعه عطر بزند و این کار را ترک نکند.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح21
********************************************
20) لَوْ خَلَتِ الْأَرْضُ طَرْفَةَ عَیْنٍ مِنْ حُجَّةٍ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا.

اگر زمین به یک چشم بهم زدن خالی از حجّت باشد اهل خود را فرو خواهد برد.

عیون أخبار الرضا، ج‏1، باب 28، ح4
********************************************
21) مَنْ رَضِیَ شَیْئاً کَانَ کَمَنْ أَتَاه‏.

هر کس از کاری راضی باشد مثل کسی است که آنرا انجام داده.